Konwencja o prawach osób niepełnosprawnych została przyjęta wraz z Protokołem Fakultatywnym przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych 13 grudnia 2006 r. (na mocy rezolucji nr 61/106) i została otwarta do podpisu w dniu 30 marca 2007 r. dla państw oraz dla organizacji integracji regionalnej. Konwencja uzupełnia wcześniej przyjęte konwencje NZ dotyczące praw człowieka.
Dotyczy ok. 650 mln osób niepełnosprawnych na całym świecie.
Celem Konwencji jest promowanie, ochrona oraz umożliwienie wszystkim osobom niepełnosprawnym nieograniczonego korzystania z wszystkich fundamentalnych swobód i praw człowieka, oraz promowanie poszanowania dla ich godności osobistej (art. 1 Konwencji).
Konwencja opiera się na zasadach: poszanowania godności osobistej, indywidualnej autonomii, w tym swobody dokonywania własnych wyborów oraz poszanowania dla niezależności jednostki, niedyskryminacji, pełnego i efektywnego uczestnictwa w życiu społecznym i integracji społecznej, poszanowania dla odmienności, równych szans, dostępności, równości pomiędzy kobietami i mężczyznami, poszanowania dla rozwijającego się potencjału dzieci niepełnosprawnych i poszanowania prawa dzieci niepełnosprawnych do zachowania swojej tożsamości (art. 3 Konwencji).
Katalog praw Konwencji obejmuje m.in.:
- prawo do równego traktowania i niedyskryminacji (art. 5),
- dostęp do wymiaru sprawiedliwości (art. 13),
- wolność i bezpieczeństwo osobiste (art. 14),
- wolność od wyzysku i przemocy (art. 16),
- swoboda przemieszczania się (art. 18),
- prawo do samodzielnego życia (art. 19),
- wolność wyrażania poglądów i dostęp do informacji (art. 21),
- prawo do prywatności (art. 22),
- poszanowanie życia rodzinnego (art. 23),
- prawo do nauki (art. 24),
- prawo do ochrony zdrowia, rewalidacji i rehabilitacji (art. 25 i 26),
- prawo do pracy (art. 27),
- prawo do ochrony socjalnej (art. 28),
- prawo do uczestnictwa w życiu politycznym, publicznym i kulturalnym (art. 29 i 30).
- poszanowanie życia rodzinnego (art. 23),
- prawo do nauki (art. 24),
- prawo do ochrony zdrowia, rewalidacji i rehabilitacji (art. 25 i 26),
- prawo do pracy (art. 27),
- prawo do ochrony socjalnej (art. 28),
- prawo do uczestnictwa w życiu politycznym, publicznym i kulturalnym (art. 29 i 30).
Źródło:
http://www.rpo.gov.pl/pliki/13014867910.pdf
http://www.brpo.gov.pl/index.php?md=980&strona=15923&s=1
Państwa - Strony Konwencji zobowiązały się zapewnić i promować pełną realizację wszystkich praw człowieka i fundamentalnych swobód przez osoby niepełnosprawne, bez jakiejkolwiek formy dyskryminacji.
W tym celu Państwa - Strony zobowiązały się podjąć wszystkie stosowne legislacyjne, administracyjne i inne środki dla wdrożenia praw wymienionych w Konwencji.
W tym celu Państwa - Strony zobowiązały się podjąć wszystkie stosowne legislacyjne, administracyjne i inne środki dla wdrożenia praw wymienionych w Konwencji.
Polska Konwencję Organizacji Narodów Zjednoczonych o Prawach Osób Niepełnosprawnych podpisała w dniu 30 marca 2007 r.
Cała Europa, łącznie z Unią Europejską ratyfikowała Konwencję Organizacji Narodów Zjednoczonych o Prawach Osób Niepełnosprawnych.
Nie zrobiły tego tylko trzy państwa: Białoruś, Rosja i Polska.
Konwencja Praw Osób Niepełnosprawnych:
http://www.unic.un.org.pl/dokumenty/Konwencja_Praw_Osob_Niepelnosprawnych.pdf
http://www.unic.un.org.pl/dokumenty/Konwencja_Praw_Osob_Niepelnosprawnych.pdf