Dofinansowanie do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych
Pracodawca zatrudniający osoby niepełnosprawne może otrzymać dofinansowanie do ich wynagrodzeń.
Wysokość dofinansowania
W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. miesięczne dofinansowanie do wynagrodzenia pracownika niepełnosprawnego przysługuje w kwocie:
• 160 % najniższego wynagrodzenia - w przypadku osób niepełnosprawnych zaliczonych do znacznego stopnia niepełnosprawności,
• 140 % najniższego wynagrodzenia - w przypadku osób niepełnosprawnych zaliczonych do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności,
• 60 % najniższego wynagrodzenia - w przypadku osób niepełnosprawnych zaliczonych do lekkiego stopnia niepełnosprawności.
• 160 % najniższego wynagrodzenia - w przypadku osób niepełnosprawnych zaliczonych do znacznego stopnia niepełnosprawności,
• 140 % najniższego wynagrodzenia - w przypadku osób niepełnosprawnych zaliczonych do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności,
• 60 % najniższego wynagrodzenia - w przypadku osób niepełnosprawnych zaliczonych do lekkiego stopnia niepełnosprawności.
W okresie od dnia 1 stycznia 2012 r. miesięczne dofinansowanie do wynagrodzenia pracownika niepełnosprawnego przysługuje w kwocie:
• 170 % najniższego wynagrodzenia - w przypadku osób niepełnosprawnych zaliczonych do znacznego stopnia niepełnosprawności,
• 125 % najniższego wynagrodzenia - w przypadku osób niepełnosprawnych zaliczonych do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności,
• 50 % najniższego wynagrodzenia - w przypadku osób niepełnosprawnych zaliczonych do lekkiego stopnia niepełnosprawności.
• 170 % najniższego wynagrodzenia - w przypadku osób niepełnosprawnych zaliczonych do znacznego stopnia niepełnosprawności,
• 125 % najniższego wynagrodzenia - w przypadku osób niepełnosprawnych zaliczonych do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności,
• 50 % najniższego wynagrodzenia - w przypadku osób niepełnosprawnych zaliczonych do lekkiego stopnia niepełnosprawności.
W okresie od dnia 1 lipca 2012 r. miesięczne dofinansowanie do wynagrodzenia pracownika niepełnosprawnego przysługuje w kwocie:
• 180 % najniższego wynagrodzenia - w przypadku osób niepełnosprawnych zaliczonych do znacznego stopnia niepełnosprawności,
• 115 % najniższego wynagrodzenia - w przypadku osób niepełnosprawnych zaliczonych do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności,
• 45 % najniższego wynagrodzenia - w przypadku osób niepełnosprawnych zaliczonych do lekkiego stopnia niepełnosprawności.
• 180 % najniższego wynagrodzenia - w przypadku osób niepełnosprawnych zaliczonych do znacznego stopnia niepełnosprawności,
• 115 % najniższego wynagrodzenia - w przypadku osób niepełnosprawnych zaliczonych do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności,
• 45 % najniższego wynagrodzenia - w przypadku osób niepełnosprawnych zaliczonych do lekkiego stopnia niepełnosprawności.
W okresie od dnia 1 stycznia 2013 r. miesięczne dofinansowanie do wynagrodzenia pracownika niepełnosprawnego przysługuje w kwocie:
• 180 % najniższego wynagrodzenia - w przypadku osób niepełnosprawnych zaliczonych do znacznego stopnia niepełnosprawności,
• 100 % najniższego wynagrodzenia - w przypadku osób niepełnosprawnych zaliczonych do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności,
• 40 % najniższego wynagrodzenia - w przypadku osób niepełnosprawnych zaliczonych do lekkiego stopnia niepełnosprawności.
• 180 % najniższego wynagrodzenia - w przypadku osób niepełnosprawnych zaliczonych do znacznego stopnia niepełnosprawności,
• 100 % najniższego wynagrodzenia - w przypadku osób niepełnosprawnych zaliczonych do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności,
• 40 % najniższego wynagrodzenia - w przypadku osób niepełnosprawnych zaliczonych do lekkiego stopnia niepełnosprawności.
Kwoty, o których mowa wyżej zwiększa się o 40 % najniższego wynagrodzenia w przypadku osób niepełnosprawnych, w odniesieniu do których orzeczono chorobę psychiczną, upośledzenie umysłowe, całościowe zaburzenia rozwojowe lub epilepsję oraz niewidomych (za osobę niewidomą uznaje się osobę legitymującą się umiarkowanym lub znacznym stopniem niepełnosprawności ze względu na schorzenie narządu wzroku). Są to tzw. schorzenia szczególne.
W latach 2011 i 2012:
Pracodawcy zatrudniającemu w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy mniej niż 25 pracowników oraz pracodawcy zatrudniającemu co najmniej 25 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy i osiągającemu wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości co najmniej 6 % przysługuje miesięczne dofinansowanie w wysokości:
• 70 % powyższych kwot w przypadku zatrudnienia osoby niepełnosprawnej bez schorzenia szczególnego,
• 90 % powyższych kwot w przypadku zatrudnienia osoby niepełnosprawnej ze schorzeniem szczególnym.
Pracodawcy prowadzącemu zakład pracy chronionej przysługuje 100 % powyższych kwot dofinansowania.
Pracodawcy zatrudniającemu w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy mniej niż 25 pracowników oraz pracodawcy zatrudniającemu co najmniej 25 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy i osiągającemu wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości co najmniej 6 % przysługuje miesięczne dofinansowanie w wysokości:
• 70 % powyższych kwot w przypadku zatrudnienia osoby niepełnosprawnej bez schorzenia szczególnego,
• 90 % powyższych kwot w przypadku zatrudnienia osoby niepełnosprawnej ze schorzeniem szczególnym.
Pracodawcy prowadzącemu zakład pracy chronionej przysługuje 100 % powyższych kwot dofinansowania.
Kwota miesięcznego dofinansowania nie może przekroczyć:
• w przypadku pracodawcy niebędącego przedsiębiorcą – kwoty 90 % faktycznie poniesionych miesięcznych kosztów płacy,
• w przypadku pracodawcy będącego przedsiębiorcą (wykonującego działalność gospodarczą, w rozumieniu przepisów o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej) – kwoty 75 % tych kosztów.
• w przypadku pracodawcy niebędącego przedsiębiorcą – kwoty 90 % faktycznie poniesionych miesięcznych kosztów płacy,
• w przypadku pracodawcy będącego przedsiębiorcą (wykonującego działalność gospodarczą, w rozumieniu przepisów o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej) – kwoty 75 % tych kosztów.
Koszty płacy: wynagrodzenie brutto oraz finansowane przez pracodawcę obowiązkowe składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i wypadkowe naliczone od tego wynagrodzenia i obowiązkowe składki na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.
Najniższe wynagrodzenie: minimalne wynagrodzenie za pracę obowiązujące w grudniu roku poprzedniego. W latach 2011 i 2012 przez najniższe wynagrodzenie, rozumie się minimalne wynagrodzenie za pracę obowiązujące w grudniu 2009 r., czyli 1276.00 zł
Miesięczne dofinansowanie wypłacane jest w wysokości proporcjonalnej do wymiaru czasu pracy.
W przypadku gdy osoba niepełnosprawna jest zatrudniona u więcej niż jednego pracodawcy w wymiarze czasu pracy nieprzekraczającym ogółem pełnego wymiaru czasu pracy, miesięczne dofinansowanie przyznaje się na tę osobę pracodawcom, u których jest ona zatrudniona, w wysokości proporcjonalnej do wymiaru czasu pracy tej osoby. W przypadku, gdy osoba niepełnosprawna jest zatrudniona w wymiarze czasu pracy przekraczającym ogółem pełny wymiar czasu pracy, miesięczne dofinansowanie przyznaje się na tę osobę w wysokości nieprzekraczającej kwoty miesięcznego dofinansowania przyznawanego na osobę zatrudnioną w pełnym wymiarze czasu pracy. Miesięczne dofinansowanie w wysokości proporcjonalnej do wymiaru czasu pracy tej osoby w pierwszej kolejności przyznaje się pracodawcy, który wcześniej zatrudnił tę osobę.
W przypadku gdy osoba niepełnosprawna jest zatrudniona u więcej niż jednego pracodawcy w wymiarze czasu pracy nieprzekraczającym ogółem pełnego wymiaru czasu pracy, miesięczne dofinansowanie przyznaje się na tę osobę pracodawcom, u których jest ona zatrudniona, w wysokości proporcjonalnej do wymiaru czasu pracy tej osoby. W przypadku, gdy osoba niepełnosprawna jest zatrudniona w wymiarze czasu pracy przekraczającym ogółem pełny wymiar czasu pracy, miesięczne dofinansowanie przyznaje się na tę osobę w wysokości nieprzekraczającej kwoty miesięcznego dofinansowania przyznawanego na osobę zatrudnioną w pełnym wymiarze czasu pracy. Miesięczne dofinansowanie w wysokości proporcjonalnej do wymiaru czasu pracy tej osoby w pierwszej kolejności przyznaje się pracodawcy, który wcześniej zatrudnił tę osobę.
Dofinansowanie do wynagrodzenia niepełnosprawnego pracownika nie przysługuje
Jeżeli zatrudnienie nowych pracowników niepełnosprawnych w danym miesiącu, u pracodawcy wykonującego działalność gospodarczą, nie powoduje u tego pracodawcy wzrostu netto zatrudnienia ogółem i wzrostu netto zatrudnienia pracowników niepełnosprawnych miesięczne dofinansowanie na nowo zatrudnionego pracownika niepełnosprawnego nie przysługuje, jeżeli jego zatrudnienie nastąpiło w wyniku rozwiązania umowy o pracę z innym pracownikiem, chyba że umowa o pracę uległa rozwiązaniu:
• z przyczyn określonych w art. 52 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy,
• za wypowiedzeniem złożonym przez pracownika,
• na mocy porozumienia stron,
• wskutek przejścia pracownika na rentę z tytułu niezdolności do pracy,
• z upływem czasu, na który została zawarta,
• z dniem ukończenia pracy, dla której wykonania była zawarta.
Miesięczne dofinansowanie na nowo zatrudnionego pracownika niepełnosprawnego przysługuje także w przypadku, gdy jego miejsce pracy powstało w wyniku:
• wygaśnięcia umowy o pracę.
• zmniejszenia wymiaru czasu pracy pracownika - na jego wniosek.
Wzrost netto zatrudnienia ogółem oraz wzrost netto zatrudnienia pracowników niepełnosprawnych ustala się w stosunku do odpowiednio przeciętnego zatrudnienia ogółem i przeciętnego zatrudnienia osób niepełnosprawnych w okresie poprzedzających 12 miesięcy.
• z przyczyn określonych w art. 52 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy,
• za wypowiedzeniem złożonym przez pracownika,
• na mocy porozumienia stron,
• wskutek przejścia pracownika na rentę z tytułu niezdolności do pracy,
• z upływem czasu, na który została zawarta,
• z dniem ukończenia pracy, dla której wykonania była zawarta.
Miesięczne dofinansowanie na nowo zatrudnionego pracownika niepełnosprawnego przysługuje także w przypadku, gdy jego miejsce pracy powstało w wyniku:
• wygaśnięcia umowy o pracę.
• zmniejszenia wymiaru czasu pracy pracownika - na jego wniosek.
Wzrost netto zatrudnienia ogółem oraz wzrost netto zatrudnienia pracowników niepełnosprawnych ustala się w stosunku do odpowiednio przeciętnego zatrudnienia ogółem i przeciętnego zatrudnienia osób niepełnosprawnych w okresie poprzedzających 12 miesięcy.
Miesięczne dofinansowanie nie przysługuje do wynagrodzenia pracownika w części finansowanej ze środków publicznych.
Miesięczne dofinansowanie nie przysługuje pracodawcy zatrudniającemu co najmniej 25 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy i nieosiągającemu wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości co najmniej 6 %.
Od dnia 1 marca 2011 r. miesięczne dofinansowanie nie przysługuje na pracowników zaliczonych do umiarkowanego lub lekkiego stopnia niepełnosprawności, którzy mają ustalone prawo do emerytury.
Sposób przekazania dofinansowania
Miesięczne dofinansowanie Fundusz przekazuje na rachunek bankowy pracodawcy w terminie 25 dni od dnia otrzymania kompletnego i prawidłowo wypełnionego wniosku o wypłatę miesięcznego dofinansowania.
Szczegółowe informacje można uzyskać:
• 801 233 554 (koszt połączenia – 1 impuls)
• 22 581 84 10 (z telefonów komórkowych)
• 801 233 554 (koszt połączenia – 1 impuls)
• 22 581 84 10 (z telefonów komórkowych)
•••
Więcej informacji:
http://www.pfron.org.pl/portal/pl/54/Dofinansowanie_do_wynagrodzen_pracownikow_niepelnosprawnych.html
http://www.niepelnosprawni.gov.pl/pracodawcy-zatrudniajacy-osoby-n/dofinansowanie-do-wynagrodzen-os/
•••
Podstawa prawna:
Ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 1997 r. Nr 123, poz. 776 z późn. zm.)
Ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 1997 r. Nr 123, poz. 776 z późn. zm.)
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
Zwolnienie z wpłat na PFRON
Zgodnie z ustawą z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych (art. 21, ust. 1) pracodawcy zatrudniający co najmniej 25 pracowników (w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy), nieosiągający ustawowego wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości 6% w stosunku do ogółu zatrudnionych, są zobowiązani do wpłat na PFRON.
Dla państwowych i niepaństwowych szkół wyższych, wyższych szkół zawodowych, publicznych i niepublicznych szkół, zakładów kształcenia nauczycieli oraz placówek opiekuńczo - wychowawczych i resocjalizacyjnych wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych wynosi 2%. (Wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych w tych jednostkach oblicza się jako sumę wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych i podwojonego wskaźnika wychowanków, uczniów, studentów lub słuchaczy będących osobami niepełnosprawnymi i uczących się lub studiujących w ramach ogólnie obowiązujących w danej jednostce regulaminów nauczania lub studiowania. Wskaźnik wychowanków, uczniów, studentów lub słuchaczy niepełnosprawnych oznacza ich udział procentowy w liczbie ogółem odpowiednio: wychowanków, uczniów, studentów lub słuchaczy, według stanu w roku ubiegłym.)
Wysokość kwoty stanowi iloczyn 40.65% przeciętnego wynagrodzenia (obliczanego wg danych GUS i ZUS) i liczby pracowników odpowiadającej różnicy między zatrudnieniem zapewniającym osiągnięcie ustawowego wskaźnika, a rzeczywistym zatrudnieniem osób niepełnosprawnych, czyli liczby etatów brakujących do osiągnięcia wymaganego wskaźnika.
Wpłaty na PFRON nie stanowią kosztu uzyskania przychodu - stanowią obciążenie dla pracodawcy.
Całkowicie zwolnieni z wpłat na PFRON są następujący pracodawcy:
• pracodawcy zatrudniający mniej niż 25 osób w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy,
• pracodawcy zatrudniający co najmniej 25 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy, osiągający wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych ogółem co najmniej 6%,
• przywięzienne zakłady pracy,
• zakłady pracy będące w likwidacji albo w stanie upadłości,
• publiczne i niepubliczne jednostki organizacyjne niedziałające w celu osiągnięcia zysku, których wyłącznym przedmiotem prowadzonej działalności jest rehabilitacja społeczna i lecznicza, edukacja osób niepełnosprawnych lub opieka nad osobami niepełnosprawnymi,
• placówki dyplomatyczne i urzędy konsularne,
• przedstawicielstwa i misje zagraniczne.
• pracodawcy zatrudniający mniej niż 25 osób w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy,
• pracodawcy zatrudniający co najmniej 25 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy, osiągający wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych ogółem co najmniej 6%,
• przywięzienne zakłady pracy,
• zakłady pracy będące w likwidacji albo w stanie upadłości,
• publiczne i niepubliczne jednostki organizacyjne niedziałające w celu osiągnięcia zysku, których wyłącznym przedmiotem prowadzonej działalności jest rehabilitacja społeczna i lecznicza, edukacja osób niepełnosprawnych lub opieka nad osobami niepełnosprawnymi,
• placówki dyplomatyczne i urzędy konsularne,
• przedstawicielstwa i misje zagraniczne.
Obniżenie wysokości wpłat na PFRON
Obniżenie wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych przyjmowanego do obliczenia wysokości wpłat na PFRON: Wskaźnik ten zostaje obniżony w przypadku zatrudnienia osób niepełnosprawnych ze schorzeniami szczególnymi utrudniającymi wykonywanie pracy. Są to następujące schorzenia: choroba Parkinsona, stwardnienie rozsiane, paraplegia, tetraplegia, hemiplegia, znaczne upośledzenie widzenia oraz niedowidzenie, głuchota, głuchoniemota, nosicielstwo wirusa HIV, oraz choroba AIDS, epilepsja, przewlekłe choroby psychiczne, upośledzenie umysłowe, miastenia, późne powikłania cukrzycy,
Obniżenie wpłat z tytułu zakupu usługi (z wyłączeniem handlu) lub produkcji pracodawcy zatrudniającego co najmniej 25 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy, który osiąga wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych będących:
1) osobami niepełnosprawnymi zaliczonymi do znacznego stopnia niepełnosprawności lub
2) osobami niewidomymi, psychicznie chorymi lub upośledzonymi umysłowo lub osobami z całościowymi zaburzeniami rozwojowymi lub epilepsją - zaliczonymi do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności,
- w wysokości co najmniej 30 % oraz terminowego uregulowania należności za zrealizowaną usługę lub produkcję.
Gdy kwota obniżenia przewyższa wartość zrealizowanej usługi lub produkcji to obniżenie przysługuje tylko do wysokości kwot określonych na fakturze.
Nadwyżkę można uwzględniać w następnych wpłatach, lecz nie dłużej niż przez okres 12 miesięcy.
Obniżenie wpłat z tytułu zakupu usługi (z wyłączeniem handlu) lub produkcji pracodawcy zatrudniającego co najmniej 25 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy, który osiąga wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych będących:
1) osobami niepełnosprawnymi zaliczonymi do znacznego stopnia niepełnosprawności lub
2) osobami niewidomymi, psychicznie chorymi lub upośledzonymi umysłowo lub osobami z całościowymi zaburzeniami rozwojowymi lub epilepsją - zaliczonymi do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności,
- w wysokości co najmniej 30 % oraz terminowego uregulowania należności za zrealizowaną usługę lub produkcję.
Gdy kwota obniżenia przewyższa wartość zrealizowanej usługi lub produkcji to obniżenie przysługuje tylko do wysokości kwot określonych na fakturze.
Nadwyżkę można uwzględniać w następnych wpłatach, lecz nie dłużej niż przez okres 12 miesięcy.
Kwota miesięcznego obniżenia wpłaty na PFRON nie może przekroczyć 80% należnej Funduszowi.
Podstawa prawna:
1. Ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych (Dz. U. 2008 r. Nr 14, poz. 92 z późn. zm.)
2. Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 września 1998 r. w sprawie rodzajów schorzeń uzasadniających obniżenie wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych oraz sposób jego obniżania (Dz. U. Nr 124, poz. 820 z późn. zm.)
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
Zwrot dodatkowych kosztów związanych z zatrudnieniem osób niepełnosprawnych
Pracodawca może otrzymać ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych zwrot kosztów:
a) adaptacji pomieszczeń zakładu pracy do potrzeb osób niepełnosprawnych, w szczególności poniesionych w związku z przystosowaniem tworzonych lub istniejących stanowisk pracy dla tych osób,
b) adaptacji lub nabycia urządzeń ułatwiających osobie niepełnosprawnej wykonywanie pracy lub funkcjonowanie w zakładzie pracy,
c) zakupu i autoryzacji oprogramowania na użytek pracowników niepełnosprawnych oraz urządzeń technologii wspomagających lub przystosowanych do potrzeb wynikających z ich niepełnosprawności,
d) rozpoznania przez służby medycyny pracy potrzeb, o których mowa w lit. a-c.
Zwrot kosztów dotyczy wyłącznie dodatkowych kosztów pracodawcy wynikających z zatrudnienia osób niepełnosprawnych.
Zwrot kosztów nie może przekraczać dwudziestokrotnego przeciętnego wynagrodzenia
za każde przystosowane stanowisko pracy osoby niepełnosprawnej.
Zwrot kosztów dotyczy osób niepełnosprawnych:
• bezrobotnych lub poszukujących pracy i niepozostających w zatrudnieniu, skierowanych do pracy przez powiatowy urząd pracy,
• pozostających w zatrudnieniu u pracodawcy występującego o zwrot kosztów, jeżeli niepełnosprawność tych osób powstała w okresie zatrudnienia u tego pracodawcy, z wyjątkiem przypadków, gdy przyczyną powstania niepełnosprawności było zawinione przez pracodawcę lub przez pracownika naruszenie przepisów, w tym przepisów prawa pracy.
a) adaptacji pomieszczeń zakładu pracy do potrzeb osób niepełnosprawnych, w szczególności poniesionych w związku z przystosowaniem tworzonych lub istniejących stanowisk pracy dla tych osób,
b) adaptacji lub nabycia urządzeń ułatwiających osobie niepełnosprawnej wykonywanie pracy lub funkcjonowanie w zakładzie pracy,
c) zakupu i autoryzacji oprogramowania na użytek pracowników niepełnosprawnych oraz urządzeń technologii wspomagających lub przystosowanych do potrzeb wynikających z ich niepełnosprawności,
d) rozpoznania przez służby medycyny pracy potrzeb, o których mowa w lit. a-c.
Zwrot kosztów dotyczy wyłącznie dodatkowych kosztów pracodawcy wynikających z zatrudnienia osób niepełnosprawnych.
Zwrot kosztów nie może przekraczać dwudziestokrotnego przeciętnego wynagrodzenia
za każde przystosowane stanowisko pracy osoby niepełnosprawnej.
Zwrot kosztów dotyczy osób niepełnosprawnych:
• bezrobotnych lub poszukujących pracy i niepozostających w zatrudnieniu, skierowanych do pracy przez powiatowy urząd pracy,
• pozostających w zatrudnieniu u pracodawcy występującego o zwrot kosztów, jeżeli niepełnosprawność tych osób powstała w okresie zatrudnienia u tego pracodawcy, z wyjątkiem przypadków, gdy przyczyną powstania niepełnosprawności było zawinione przez pracodawcę lub przez pracownika naruszenie przepisów, w tym przepisów prawa pracy.
Zwrot kosztów może zostać przyznany pracodawcy, który:
• zobowiązał się do zatrudniania osoby niepełnosprawnej przez okres co 36 miesięcy, w przypadku zwrotu kosztów, o których mowa w lit. a-c;
• złożył wniosek o zwrot kosztów.
• zobowiązał się do zatrudniania osoby niepełnosprawnej przez okres co 36 miesięcy, w przypadku zwrotu kosztów, o których mowa w lit. a-c;
• złożył wniosek o zwrot kosztów.
Wniosek składa się do starosty właściwego ze względu na:
a) miejsce zarejestrowania osoby niepełnosprawnej jako bezrobotna albo poszukująca pracy niepozostająca w zatrudnieniu - w przypadku gdy zwrot kosztów dotyczy tej osoby,
b) miejsce zatrudnienia osoby niepełnosprawnej, miejsce siedziby albo miejsce zamieszkania pracodawcy - w pozostałych przypadkach.
Warunkiem zwrotu kosztów jest uzyskanie pozytywnej opinii Państwowej Inspekcji Pracy, wydanej na wniosek starosty, odpowiednio o przystosowaniu lub o spełnieniu warunków bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowisku pracy lub pomieszczeniach zakładu pracy.
W przypadku, gdy pracodawca będzie osobę niepełnosprawną zatrudniał krócej niż 36 miesięcy, jest zobowiązany do zwrotu środków w wysokości 1/36 ogólnej kwoty za każdy miesiąc brakujący do 36 miesięcy (w wysokości nie mniejszej niż 1/6 tej kwoty). Jednakże pracodawca nie musi zwracać środków jeśli w ciągu 3 miesięcy od rozwiązania stosunku pracy z osobą niepełnosprawną zatrudni innego niepełnosprawnego pracownika zarejestrowanego jako bezrobotny lub poszukujący pracy.
a) miejsce zarejestrowania osoby niepełnosprawnej jako bezrobotna albo poszukująca pracy niepozostająca w zatrudnieniu - w przypadku gdy zwrot kosztów dotyczy tej osoby,
b) miejsce zatrudnienia osoby niepełnosprawnej, miejsce siedziby albo miejsce zamieszkania pracodawcy - w pozostałych przypadkach.
Warunkiem zwrotu kosztów jest uzyskanie pozytywnej opinii Państwowej Inspekcji Pracy, wydanej na wniosek starosty, odpowiednio o przystosowaniu lub o spełnieniu warunków bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowisku pracy lub pomieszczeniach zakładu pracy.
W przypadku, gdy pracodawca będzie osobę niepełnosprawną zatrudniał krócej niż 36 miesięcy, jest zobowiązany do zwrotu środków w wysokości 1/36 ogólnej kwoty za każdy miesiąc brakujący do 36 miesięcy (w wysokości nie mniejszej niż 1/6 tej kwoty). Jednakże pracodawca nie musi zwracać środków jeśli w ciągu 3 miesięcy od rozwiązania stosunku pracy z osobą niepełnosprawną zatrudni innego niepełnosprawnego pracownika zarejestrowanego jako bezrobotny lub poszukujący pracy.
W przypadku pracodawców wykonujących działalność gospodarczą zwrot dodatkowych kosztów związanych z zatrudnieniem osób niepełnosprawnych stanowi pomoc publiczną.
Podstawa prawna:
1. Ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych (Dz. U. 2008 r. Nr 14, poz. 92 z późn. zm.)
2. Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 11 marca 2011 r. w sprawie zwrotu dodatkowych kosztów związanych z zatrudnianiem pracowników niepełnosprawnych (Dz. U. z 2011 Nr 62, poz. 316)
1. Ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych (Dz. U. 2008 r. Nr 14, poz. 92 z późn. zm.)
2. Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 11 marca 2011 r. w sprawie zwrotu dodatkowych kosztów związanych z zatrudnianiem pracowników niepełnosprawnych (Dz. U. z 2011 Nr 62, poz. 316)
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
Zwrot kosztów zatrudnienia pracowników pomagających pracownikowi niepełnosprawnemu
Pracodawca, który zatrudnia pracownika niepełnosprawnego, może otrzymać ze środków Funduszu zwrot miesięcznych kosztów zatrudnienia pracowników pomagających pracownikowi niepełnosprawnemu w pracy w zakresie czynności ułatwiających komunikowanie się z otoczeniem, a także czynności niemożliwych lub trudnych do samodzielnego wykonania przez pracownika niepełnosprawnego na stanowisku pracy.
Wysokość zwrotu stanowi iloczyn kwoty najniższego wynagrodzenia i ilorazu liczby godzin w miesiącu przeznaczonych wyłącznie na pomoc pracownikowi niepełnosprawnemu i miesięcznej liczby godzin pracy pracownika niepełnosprawnego w miesiącu.
Liczba godzin przeznaczonych wyłącznie na pomoc pracownikowi niepełnosprawnemu nie może przekraczać liczby godzin odpowiadającej 20 % liczby godzin pracy pracownika w miesiącu.
Podstawa prawna:
Ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych (Dz. U. 2008 r. Nr 14, poz. 92 z późn. zm.)
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
Zwrot kosztów wyposażenia stanowiska pracy osoby niepełnosprawnej
Pracodawca, który zobowiąże się zatrudnić przez okres 36 miesięcy osobę niepełnosprawną zarejestrowaną w powiatowym urzędzie pracy jako bezrobotna albo poszukująca pracy niepozostająca w zatrudnieniu, może otrzymać zwrot kosztów wyposażenia stanowiska pracy.
Maksymalna pomoc wynosi 15-krotność przeciętnego wynagrodzenia.
Refundacja obejmuje udokumentowane koszty zakupu lub wytworzenia wyposażenia stanowiska pracy, na którym będzie wykonywać pracę osoba niepełnosprawna.
Zakup wyposażenia objętego refundacją dokumentuje się fakturą, rachunkiem lub dowodem zapłaty.
Wytworzenie wyposażenia objętego refundacją dokumentuje się, przedstawiając ocenę techniczną rzeczoznawcy wraz z dokonaną przez niego wyceną.
Warunkiem zwrotu kosztów jest uzyskanie, wydanej na wniosek starosty, pozytywnej opinii Państwowej Inspekcji Pracy odpowiednio o przystosowaniu do potrzeb wynikających z niepełnosprawności osoby zatrudnionej na wyposażanym stanowisku pracy lub o spełnieniu warunków bezpieczeństwa i higieny pracy na tym stanowisku.
Wytworzenie wyposażenia objętego refundacją dokumentuje się, przedstawiając ocenę techniczną rzeczoznawcy wraz z dokonaną przez niego wyceną.
Warunkiem zwrotu kosztów jest uzyskanie, wydanej na wniosek starosty, pozytywnej opinii Państwowej Inspekcji Pracy odpowiednio o przystosowaniu do potrzeb wynikających z niepełnosprawności osoby zatrudnionej na wyposażanym stanowisku pracy lub o spełnieniu warunków bezpieczeństwa i higieny pracy na tym stanowisku.
W przypadku, gdy pracodawca będzie osobę niepełnosprawną zatrudniał krócej niż 36 miesięcy, jest zobowiązany do zwrotu środków w wysokości 1/36 ogólnej kwoty za każdy miesiąc brakujący do 36 miesięcy (w wysokości nie mniejszej niż 1/6 tej kwoty). Jednakże pracodawca nie musi zwracać środków jeśli w ciągu 3 miesięcy od rozwiązania stosunku pracy z osobą niepełnosprawną zatrudni innego niepełnosprawnego pracownika zarejestrowanego jako bezrobotny lub poszukujący pracy.
W celu uzyskania zwrotu poniesionych kosztów w związku z dostosowaniem miejsca pracy należy złożyć wniosek do starosty lub prezydenta miasta na prawach powiatu właściwego ze względu na miejsce zarejestrowania osoby niepełnosprawnej, a następnie podpisać umowę.
Refundację kosztów związanych z wyposażeniem stanowiska pracy pracownika niepełnosprawnego może otrzymać zarówno pracodawca z tzw. otwartego rynku pracy, prowadzący zakład pracy chronionej oraz jednostka budżetowa.
Pomoc jest udzielana w ramach pomocy de minimis.
Więcej informacji:
Podstawa prawna:
1. Ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych (Dz. U. 2008 r. Nr 14, poz. 92 z późn. zm.)
2. Rozporządzenie. Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 11 marca 2011 r. w sprawie zwrotu kosztów wyposażenia stanowiska pracy osoby niepełnosprawnej (Dz. U. z 2011 Nr 62, poz. 317)
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
Dofinansowanie szkoleń pracowników niepełnosprawnych
Refundacja udzielana przedsiębiorcom jest przeznaczona na szkolenia:
1) specjalistyczne, przez które rozumie się szkolenia dotyczące bezpośrednio i wyłącznie obecnego lub przyszłego stanowiska pracy danego pracownika i które związane są ze specyfiką tego pracodawcy,
2) ogólne, przez które rozumie się szkolenia, które zapewniają nabycie kwalifikacji, które mogą być wykorzystane nie tylko u określonego pracodawcy, ale także w innych firmach lub na innych polach działalności zawodowej, co zwiększa szanse na zatrudnienie osób niepełnosprawnych.
1) specjalistyczne, przez które rozumie się szkolenia dotyczące bezpośrednio i wyłącznie obecnego lub przyszłego stanowiska pracy danego pracownika i które związane są ze specyfiką tego pracodawcy,
2) ogólne, przez które rozumie się szkolenia, które zapewniają nabycie kwalifikacji, które mogą być wykorzystane nie tylko u określonego pracodawcy, ale także w innych firmach lub na innych polach działalności zawodowej, co zwiększa szanse na zatrudnienie osób niepełnosprawnych.
Refundacja obejmuje następujące koszty szkolenia:
1) wynagrodzenia osób prowadzących szkolenie;
2) wynagrodzenia tłumacza języka migowego albo lektora dla osób niewidomych lub opiekuna zatrudnionej osoby niepełnosprawnej ruchowo zaliczonej do znacznego stopnia niepełnosprawności;
3) koszty podróży osób prowadzących szkolenie i uczestników szkolenia;
4) koszty podróży przewodnika lub opiekuna zatrudnionej osoby niepełnosprawnej zaliczonej do znacznego stopnia niepełnosprawności;
5) koszty zakwaterowania i wyżywienia osób prowadzących szkolenie i uczestników szkolenia oraz tłumacza języka migowego albo lektora dla osób niewidomych;
6) koszty usług doradczych związanych z danym szkoleniem;
7) koszty obsługi administracyjno-biurowej stanowiące wydatki bieżące związane z realizacją szkolenia;
8) koszty wynajmu pomieszczeń związanych bezpośrednio z realizacją szkolenia;
9) koszty amortyzacji narzędzi i wyposażenia w zakresie, w jakim są one wykorzystywane na potrzeby szkolenia, z wyłączeniem narzędzi i wyposażenia zakupionych w ramach wsparcia ze środków publicznych w okresie siedmiu lat przed realizacją szkolenia;
10) koszty materiałów szkoleniowych.
1) wynagrodzenia osób prowadzących szkolenie;
2) wynagrodzenia tłumacza języka migowego albo lektora dla osób niewidomych lub opiekuna zatrudnionej osoby niepełnosprawnej ruchowo zaliczonej do znacznego stopnia niepełnosprawności;
3) koszty podróży osób prowadzących szkolenie i uczestników szkolenia;
4) koszty podróży przewodnika lub opiekuna zatrudnionej osoby niepełnosprawnej zaliczonej do znacznego stopnia niepełnosprawności;
5) koszty zakwaterowania i wyżywienia osób prowadzących szkolenie i uczestników szkolenia oraz tłumacza języka migowego albo lektora dla osób niewidomych;
6) koszty usług doradczych związanych z danym szkoleniem;
7) koszty obsługi administracyjno-biurowej stanowiące wydatki bieżące związane z realizacją szkolenia;
8) koszty wynajmu pomieszczeń związanych bezpośrednio z realizacją szkolenia;
9) koszty amortyzacji narzędzi i wyposażenia w zakresie, w jakim są one wykorzystywane na potrzeby szkolenia, z wyłączeniem narzędzi i wyposażenia zakupionych w ramach wsparcia ze środków publicznych w okresie siedmiu lat przed realizacją szkolenia;
10) koszty materiałów szkoleniowych.
Refundacja jest przeznaczona również na pokrycie wydatków obejmujących koszty zatrudnienia pracownika, jakie ponosi pracodawca w okresie, w którym pracownik ten uczestniczy w szkoleniu. Koszty te dotyczą tylko czasu faktycznie spędzonego na uczestnictwie w szkoleniu, po odjęciu efektywnego czasu pracy.
Refundacja nie może przekroczyć:
1) 55 % kosztów szkolenia kwalifikujących się do objęcia pomocą w przypadku szkoleń specjalistycznych i 80 % kosztów szkolenia kwalifikujących się do objęcia pomocą w przypadku szkoleń ogólnych - w odniesieniu do małych przedsiębiorców;
2) 45 % kosztów szkolenia kwalifikujących się do objęcia pomocą w przypadku szkoleń specjalistycznych i 80 % kosztów szkolenia kwalifikujących się do objęcia pomocą w przypadku szkoleń ogólnych - w odniesieniu do średnich przedsiębiorców;
3) 35 % kosztów szkolenia kwalifikujących się do objęcia pomocą w przypadku szkoleń specjalistycznych i 70 % kosztów szkolenia kwalifikujących się do objęcia pomocą w przypadku szkoleń ogólnych - w odniesieniu do dużych przedsiębiorców.
• Jeżeli szkolenie zawiera zarówno elementy szkolenia specjalistycznego, jak i szkolenia ogólnego, które nie mogą zostać wyodrębnione w celu ustalenia wielkości pomocy na szkolenia, lub też gdy nie można określić, czy szkolenie ma charakter ogólny czy specjalistyczny, przyjmuje się maksymalną wielkość pomocy w wysokości określonej dla szkoleń specjalistycznych.
• Refundacja nie może być wyższa niż do wysokości dwukrotnego przeciętnego wynagrodzenia na jedną osobę.
1) 55 % kosztów szkolenia kwalifikujących się do objęcia pomocą w przypadku szkoleń specjalistycznych i 80 % kosztów szkolenia kwalifikujących się do objęcia pomocą w przypadku szkoleń ogólnych - w odniesieniu do małych przedsiębiorców;
2) 45 % kosztów szkolenia kwalifikujących się do objęcia pomocą w przypadku szkoleń specjalistycznych i 80 % kosztów szkolenia kwalifikujących się do objęcia pomocą w przypadku szkoleń ogólnych - w odniesieniu do średnich przedsiębiorców;
3) 35 % kosztów szkolenia kwalifikujących się do objęcia pomocą w przypadku szkoleń specjalistycznych i 70 % kosztów szkolenia kwalifikujących się do objęcia pomocą w przypadku szkoleń ogólnych - w odniesieniu do dużych przedsiębiorców.
• Jeżeli szkolenie zawiera zarówno elementy szkolenia specjalistycznego, jak i szkolenia ogólnego, które nie mogą zostać wyodrębnione w celu ustalenia wielkości pomocy na szkolenia, lub też gdy nie można określić, czy szkolenie ma charakter ogólny czy specjalistyczny, przyjmuje się maksymalną wielkość pomocy w wysokości określonej dla szkoleń specjalistycznych.
• Refundacja nie może być wyższa niż do wysokości dwukrotnego przeciętnego wynagrodzenia na jedną osobę.
Wniosek o przyznanie refundacji składa się do starosty właściwego ze względu na miejsce siedziby pracodawcy.
Zwrotu kosztów dokonuje starosta na warunkach i w wysokości określonych w umowie zawartej z pracodawcą.
Zwrotowi nie podlegają koszty poniesione przez pracodawcę przed datą podpisania umowy.
Podstawa prawna:
1. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SPOŁECZNEJ z dnia 30 marca 2009 r. w sprawie warunków i trybu dokonywania refundacji kosztów szkolenia pracowników niepełnosprawnych (Dz. U. z dnia 8 kwietnia 2009 r. Nr 57, poz. 472)
2. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SPOŁECZNEJ z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie określenia rodzajów zadań powiatu, które mogą być finansowane ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (Dz. U. z dnia 1 lipca 2002 r. Nr 96, poz. 861 z późn. zm.)
3. Ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2008 r. Nr 14, poz. 92 z późn. zm.)
1. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SPOŁECZNEJ z dnia 30 marca 2009 r. w sprawie warunków i trybu dokonywania refundacji kosztów szkolenia pracowników niepełnosprawnych (Dz. U. z dnia 8 kwietnia 2009 r. Nr 57, poz. 472)
2. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SPOŁECZNEJ z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie określenia rodzajów zadań powiatu, które mogą być finansowane ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (Dz. U. z dnia 1 lipca 2002 r. Nr 96, poz. 861 z późn. zm.)
3. Ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2008 r. Nr 14, poz. 92 z późn. zm.)
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
Uprawnienia niepełnosprawnych pracowników
Utrata pracy na dotychczasowym stanowisku w wyniku wypadku przy pracy lub choroby zawodowej
Osobie zatrudnionej, która w wyniku wypadku przy pracy lub choroby zawodowej utraciła zdolność do pracy na dotychczasowym stanowisku, pracodawca jest obowiązany wydzielić lub zorganizować odpowiednie stanowisko pracy z podstawowym zapleczem socjalnym, nie później niż w okresie trzech miesięcy od daty zgłoszenia przez tę osobę gotowości przystąpienia do pracy. Zgłoszenie gotowości przystąpienia do pracy powinno nastąpić w ciągu miesiąca od dnia uznania za osobę niepełnosprawną.
Przepisu tego nie stosuje się, gdy wyłączną przyczyną wypadku przy pracy było naruszenie przepisów w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy przez pracownika z jego winy lub jego stanu nietrzeźwości - udowodnione przez pracodawcę.
Przepisu tego nie stosuje się, gdy wyłączną przyczyną wypadku przy pracy było naruszenie przepisów w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy przez pracownika z jego winy lub jego stanu nietrzeźwości - udowodnione przez pracodawcę.
Normy czasu pracy
• Czas pracy osoby niepełnosprawnej w stopniu lekkim nie może przekraczać 8 godzin na dobę i 40 godzin tygodniowo.
• Czas pracy osoby niepełnosprawnej zaliczonej do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności nie może przekraczać 7 godzin na dobę i 35 godzin tygodniowo. Należy zaznaczyć, że skrócony czas pracy nie oznacza zmniejszenia etatu! 7- godzinny dzień pracy nie jest rozumiany jako 7/8 etatu, lecz jako pełen etat.
Skrócony czas pracy obowiązuje od dnia następującego po przedstawieniu pracodawcy orzeczenia o niepełnosprawności.
Stosowanie norm czasu pracy, o których mowa powyżej, nie powoduje obniżenia wysokości wynagrodzenia wypłacanego w stałej miesięcznej wysokości.
Godzinowe stawki wynagrodzenia zasadniczego, odpowiadające osobistemu zaszeregowaniu lub zaszeregowaniu wykonywanej pracy, przy przejściu na niższe normy czasu pracy, o których mowa wyżej, ulegają podwyższeniu w stosunku, w jakim pozostaje dotychczasowy wymiar czasu pracy do tych norm.
• Czas pracy osoby niepełnosprawnej zaliczonej do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności nie może przekraczać 7 godzin na dobę i 35 godzin tygodniowo. Należy zaznaczyć, że skrócony czas pracy nie oznacza zmniejszenia etatu! 7- godzinny dzień pracy nie jest rozumiany jako 7/8 etatu, lecz jako pełen etat.
Skrócony czas pracy obowiązuje od dnia następującego po przedstawieniu pracodawcy orzeczenia o niepełnosprawności.
Stosowanie norm czasu pracy, o których mowa powyżej, nie powoduje obniżenia wysokości wynagrodzenia wypłacanego w stałej miesięcznej wysokości.
Godzinowe stawki wynagrodzenia zasadniczego, odpowiadające osobistemu zaszeregowaniu lub zaszeregowaniu wykonywanej pracy, przy przejściu na niższe normy czasu pracy, o których mowa wyżej, ulegają podwyższeniu w stosunku, w jakim pozostaje dotychczasowy wymiar czasu pracy do tych norm.
Skróconego czasu pracy nie stosuje się do osób zatrudnionych przy pilnowaniu oraz gdy, na wniosek osoby zatrudnionej, lekarz przeprowadzający badania profilaktyczne pracowników lub w razie jego braku lekarz sprawujący opiekę nad tą osobą wyrazi na to zgodę. Koszty badań, o których mowa ponosi pracodawca.
Od stycznia 2012 r. czas pracy osoby niepełnosprawnej zaliczonej do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności nie będzie mógł przekraczać 7 godzin na dobę i 35 godzin tygodniowo, jeżeli lekarz przeprowadzający badania profilaktyczne pracowników lub w razie jego braku lekarz sprawujący opiekę nad osobą niepełnosprawną wyda w odniesieniu do tej osoby zaświadczenie o celowości stosowania skróconej normy czasu pracy. Skrócone normy czasu pracy będą obowiązywały od dnia przedstawienia pracodawcy zaświadczenia o celowości stosowania skróconej normy czasu pracy. Koszty badań będzie ponosił pracodawca.
Praca w porze nocnej i godzinach nadliczbowych
Osoba niepełnosprawna nie może być zatrudniona w porze nocnej i w godzinach nadliczbowych.
Powyższych przepisów nie stosuje się do osób zatrudnionych przy pilnowaniu oraz gdy, na wniosek osoby zatrudnionej, lekarz przeprowadzający badania profilaktyczne pracowników lub w razie jego braku lekarz sprawujący opiekę nad tą osobą wyrazi na to zgodę. Koszty badań, o których mowa ponosi pracodawca.
Powyższych przepisów nie stosuje się do osób zatrudnionych przy pilnowaniu oraz gdy, na wniosek osoby zatrudnionej, lekarz przeprowadzający badania profilaktyczne pracowników lub w razie jego braku lekarz sprawujący opiekę nad tą osobą wyrazi na to zgodę. Koszty badań, o których mowa ponosi pracodawca.
Dodatkowa przerwa w pracy
Osoba niepełnosprawna - niezależnie od stopnia niepełnosprawności - ma prawo do dodatkowej przerwy w pracy na gimnastykę usprawniającą lub wypoczynek. Czas przerwy wynosi 15 minut i jest wliczany do czasu pracy. Nie narusza to przepisu art. 134 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.).
Dodatkowy urlop
Osobie zaliczonej do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności przysługuje dodatkowy urlop wypoczynkowy w wymiarze 10 dni roboczych w roku kalendarzowym. Prawo do pierwszego urlopu dodatkowego osoba ta nabywa po przepracowaniu jednego roku po dniu zaliczenia jej do jednego z tych stopni niepełnosprawności.
Urlop ten nie przysługuje osobie uprawnionej do urlopu wypoczynkowego w wymiarze przekraczającym 26 dni roboczych lub do urlopu dodatkowego na podstawie odrębnych przepisów. Jednakże w przypadku, gdy wymiar urlopu dodatkowego na podstawie odrębnych przepisów jest niższy niż 10 dni roboczych, zamiast jego przysługuje dodatkowy urlop wypoczynkowy z tytułu zaliczenia do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności.
Urlop ten nie przysługuje osobie uprawnionej do urlopu wypoczynkowego w wymiarze przekraczającym 26 dni roboczych lub do urlopu dodatkowego na podstawie odrębnych przepisów. Jednakże w przypadku, gdy wymiar urlopu dodatkowego na podstawie odrębnych przepisów jest niższy niż 10 dni roboczych, zamiast jego przysługuje dodatkowy urlop wypoczynkowy z tytułu zaliczenia do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności.
Zwolnienie od pracy
Osoba o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności ma prawo do zwolnienia od pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia:
• w wymiarze do 21 dni roboczych w celu uczestniczenia w turnusie rehabilitacyjnym, nie częściej niż raz w roku,
• w celu wykonania badań specjalistycznych, zabiegów leczniczych lub usprawniających, a także w celu uzyskania zaopatrzenia ortopedycznego lub jego naprawy, jeżeli czynności te nie mogą być wykonane poza godzinami pracy.
• w wymiarze do 21 dni roboczych w celu uczestniczenia w turnusie rehabilitacyjnym, nie częściej niż raz w roku,
• w celu wykonania badań specjalistycznych, zabiegów leczniczych lub usprawniających, a także w celu uzyskania zaopatrzenia ortopedycznego lub jego naprawy, jeżeli czynności te nie mogą być wykonane poza godzinami pracy.
Łączny wymiar dodatkowego 10-dniowego urlopu i zwolnienia od pracy w celu uczestnictwa w turnusie rehabilitacyjnym, nie może przekroczyć 21 dni roboczych w roku kalendarzowym.
Wynagrodzenie za czas zwolnień od pracy, o których mowa powyżej, oblicza się jak ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy.
Uprawnienia osoby zatrudnionej w zakładzie pracy chronionej
Osoby niepełnosprawne zatrudnione w ZPCh, poza powyższymi uprawnieniami, mają dodatkowo możliwość korzystania z pomocy finansowej i pozafinansowej, zgodnie z regulaminem Zakładowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.
Rodzaje wydatków ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych; warunki wykorzystania środków funduszu rehabilitacji; zakres, warunki i formy udzielania pomocy indywidualnej; tryb ustalania zakładowego regulaminu wykorzystania środków funduszu rehabilitacji oraz warunki tworzenia indywidualnych programów rehabilitacji, w tym skład i zakres działania komisji rehabilitacyjnej tworzącej te programy - określa rozporządzenie ministra pracy i polityki społecznej z dnia 19 grudnia 2007 r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych.
Środki funduszu rehabilitacji - w odniesieniu do zatrudnionych osób niepełnosprawnych - przeznacza się na następujące rodzaje wydatków:
1) wyposażenie stanowiska pracy oraz przystosowanie jego otoczenia do potrzeb osób niepełnosprawnych, w szczególności na:
a) zakup, modernizację, remont maszyn i urządzeń,
b) finansowanie robót budowlanych w rozumieniu przepisów Prawa budowlanego, dotyczących obiektów budowlanych ujętych w ewidencji bilansowej zakładu pracy chronionej, proporcjonalnie do przewidywanej liczby stanowisk pracy osób niepełnosprawnych w tym obiekcie, pod warunkiem utrzymania w nim przewidywanego poziomu zatrudnienia osób niepełnosprawnych przez okres co najmniej trzech lat od dnia odbioru obiektu budowlanego,
c) wyposażenie i dostosowanie pomieszczeń zakładu;
2) finansowanie części kosztów wprowadzania nowoczesnych technologii i prototypowych wzorów oraz programów organizacyjnych proporcjonalnie do liczby zatrudnionych osób niepełnosprawnych w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy;
3) tworzenie, modernizację, remont, rozbudowę i utrzymanie bazy:
a) rehabilitacyjnej, w szczególności przychodni, gabinetów fizjoterapii,
b) socjalnej, w szczególności internatów, hoteli, stołówek,
c) wypoczynkowej;
4) podstawową i specjalistyczną opiekę medyczną, poradnictwo i usługi rehabilitacyjne;
5) dodatkowe wynagrodzenie pracowników za znajomość i posługiwanie się językiem migowym oraz wynagrodzenie lektorów dla pracowników niewidomych;
6) szkolenia i przekwalifikowanie w celu nabycia lub podnoszenia kwalifikacji zawodowych;
7) dowożenie do pracy i z pracy osób niepełnosprawnych;
8) zakup samochodów wyłącznie do przewozu osób niepełnosprawnych, w szczególności mających trudności w korzystaniu z publicznych środków transportu;
9) organizację turnusów rehabilitacyjnych i usprawniających;
10) działalność sportową, rekreacyjną i turystyczną;
11) pomoc indywidualną dla osób niepełnosprawnych na:
a) odpłatność za przejazd w obie strony, pobyt i leczenie w szpitalach, sanatoriach, placówkach rehabilitacyjno-szkoleniowych, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno - opiekuńczych,
b) zakup leków i innych niezbędnych środków medycznych,
c) zakup i naprawę indywidualnego sprzętu rehabilitacyjnego, wyrobów medycznych w tym przedmiotów ortopedycznych oraz środków pomocniczych, urządzeń i narzędzi technicznych oraz środków transportu niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych,
d) adaptację i wyposażenie mieszkań, budynków mieszkalnych oraz obiektów zamieszkałych lub przeznaczonych dla osób niepełnosprawnych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
e) usprawnianie fizyczne,
f) odpłatność za przejazd w obie strony i pobyt na:
– turnusach rehabilitacyjnych wraz z opiekunem - jeśli lekarz zaleci uczestnictwo opiekuna na turnusie rehabilitacyjnym,
– wczasach lub wypoczynku zorganizowanym w innych formach,
g) odpłatność za pobyt na koloniach, obozach oraz turnusach rehabilitacyjnych dla niepełnosprawnych dzieci pracowników, a także dla dzieci osób niepełnosprawnych,
h) opiekę pielęgnacyjną w domu nad pracownikiem niepełnosprawnym w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się, w tym opiekę socjalno-bytową,
i) utrzymanie przez osoby niewidome psa przewodnika,
j) zakup wydawnictw i pomocy dydaktycznych stosownie do potrzeb osób niepełnosprawnych,
k) opłacanie przewodników towarzyszących osobom niewidomym zaliczonym do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności oraz osobom z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonym do znacznego stopnia niepełnosprawności,
I) opłacanie tłumacza języka migowego,
ł) przewóz osoby niepełnosprawnej na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne,
m) zwrot kosztów ubezpieczeń komunikacyjnych oraz ryczałtu za używany własny pojazd mechaniczny do celów pozasłużbowych dla osób zaliczonych do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności oraz dla osób zaliczonych do lekkiego stopnia niepełnosprawności z uszkodzeniem narządu ruchu,
n) dojazdy do pracy i z pracy osób niepełnosprawnych mających trudności w korzystaniu z publicznych środków transportu,
o) odpłatność za kształcenie lub dokształcanie, w tym również w szkołach średnich i wyższych,
p) odpłatność za kursy i szkolenia rozwijające pozazawodowe zainteresowania osób niepełnosprawnych,
q) opłacanie składki na indywidualne ubezpieczenia osób niepełnosprawnych,
r) odpłatność za podstawową i specjalistyczną opiekę medyczną oraz poradnictwo i usługi rehabilitacyjne;
12) indywidualne programy rehabilitacji mające na celu zmniejszenie ograniczeń zawodowych, w ramach których są finansowane koszty:
a) doradztwa zawodowego w zakresie możliwości szkolenia, przekwalifikowania i dokształcania,
b) specjalistycznych badań lekarskich oraz psychologicznych dla celów doradztwa zawodowego,
c) szkolenia, przekwalifikowania oraz dokształcania w celu nabycia lub podnoszenia kwalifikacji zawodowych,
d) wynagrodzenia:
– pracownika sprawującego opiekę nad uczestnikiem programu rehabilitacji,
– członków komisji rehabilitacyjnej
w części nieobjętej finansowaniem ze środków funduszu rehabilitacji na podstawie innych przepisów rozporządzenia lub środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych na podstawie ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych,
e) dostosowania miejsca pracy i stanowiska pracy do potrzeb wynikających z rodzaju i stopnia niepełnosprawności,
f) inne ponoszone w ramach realizacji programów rehabilitacji;
13) wspólne zadania pracodawców prowadzących zakłady z zakresu rehabilitacji zawodowej, społecznej i leczniczej osób niepełnosprawnych, na których realizację pracodawcy mogą przeznaczyć do 10 % środków funduszu rehabilitacji, w szczególności na:
a) tworzenie i modernizację infrastruktury rehabilitacyjno-socjalnej,
b) przedsięwzięcia inwestycyjne,
c) badania i analizy rynku pracy osób niepełnosprawnych.
a) zakup, modernizację, remont maszyn i urządzeń,
b) finansowanie robót budowlanych w rozumieniu przepisów Prawa budowlanego, dotyczących obiektów budowlanych ujętych w ewidencji bilansowej zakładu pracy chronionej, proporcjonalnie do przewidywanej liczby stanowisk pracy osób niepełnosprawnych w tym obiekcie, pod warunkiem utrzymania w nim przewidywanego poziomu zatrudnienia osób niepełnosprawnych przez okres co najmniej trzech lat od dnia odbioru obiektu budowlanego,
c) wyposażenie i dostosowanie pomieszczeń zakładu;
2) finansowanie części kosztów wprowadzania nowoczesnych technologii i prototypowych wzorów oraz programów organizacyjnych proporcjonalnie do liczby zatrudnionych osób niepełnosprawnych w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy;
3) tworzenie, modernizację, remont, rozbudowę i utrzymanie bazy:
a) rehabilitacyjnej, w szczególności przychodni, gabinetów fizjoterapii,
b) socjalnej, w szczególności internatów, hoteli, stołówek,
c) wypoczynkowej;
4) podstawową i specjalistyczną opiekę medyczną, poradnictwo i usługi rehabilitacyjne;
5) dodatkowe wynagrodzenie pracowników za znajomość i posługiwanie się językiem migowym oraz wynagrodzenie lektorów dla pracowników niewidomych;
6) szkolenia i przekwalifikowanie w celu nabycia lub podnoszenia kwalifikacji zawodowych;
7) dowożenie do pracy i z pracy osób niepełnosprawnych;
8) zakup samochodów wyłącznie do przewozu osób niepełnosprawnych, w szczególności mających trudności w korzystaniu z publicznych środków transportu;
9) organizację turnusów rehabilitacyjnych i usprawniających;
10) działalność sportową, rekreacyjną i turystyczną;
11) pomoc indywidualną dla osób niepełnosprawnych na:
a) odpłatność za przejazd w obie strony, pobyt i leczenie w szpitalach, sanatoriach, placówkach rehabilitacyjno-szkoleniowych, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno - opiekuńczych,
b) zakup leków i innych niezbędnych środków medycznych,
c) zakup i naprawę indywidualnego sprzętu rehabilitacyjnego, wyrobów medycznych w tym przedmiotów ortopedycznych oraz środków pomocniczych, urządzeń i narzędzi technicznych oraz środków transportu niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych,
d) adaptację i wyposażenie mieszkań, budynków mieszkalnych oraz obiektów zamieszkałych lub przeznaczonych dla osób niepełnosprawnych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
e) usprawnianie fizyczne,
f) odpłatność za przejazd w obie strony i pobyt na:
– turnusach rehabilitacyjnych wraz z opiekunem - jeśli lekarz zaleci uczestnictwo opiekuna na turnusie rehabilitacyjnym,
– wczasach lub wypoczynku zorganizowanym w innych formach,
g) odpłatność za pobyt na koloniach, obozach oraz turnusach rehabilitacyjnych dla niepełnosprawnych dzieci pracowników, a także dla dzieci osób niepełnosprawnych,
h) opiekę pielęgnacyjną w domu nad pracownikiem niepełnosprawnym w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się, w tym opiekę socjalno-bytową,
i) utrzymanie przez osoby niewidome psa przewodnika,
j) zakup wydawnictw i pomocy dydaktycznych stosownie do potrzeb osób niepełnosprawnych,
k) opłacanie przewodników towarzyszących osobom niewidomym zaliczonym do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności oraz osobom z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonym do znacznego stopnia niepełnosprawności,
I) opłacanie tłumacza języka migowego,
ł) przewóz osoby niepełnosprawnej na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne,
m) zwrot kosztów ubezpieczeń komunikacyjnych oraz ryczałtu za używany własny pojazd mechaniczny do celów pozasłużbowych dla osób zaliczonych do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności oraz dla osób zaliczonych do lekkiego stopnia niepełnosprawności z uszkodzeniem narządu ruchu,
n) dojazdy do pracy i z pracy osób niepełnosprawnych mających trudności w korzystaniu z publicznych środków transportu,
o) odpłatność za kształcenie lub dokształcanie, w tym również w szkołach średnich i wyższych,
p) odpłatność za kursy i szkolenia rozwijające pozazawodowe zainteresowania osób niepełnosprawnych,
q) opłacanie składki na indywidualne ubezpieczenia osób niepełnosprawnych,
r) odpłatność za podstawową i specjalistyczną opiekę medyczną oraz poradnictwo i usługi rehabilitacyjne;
12) indywidualne programy rehabilitacji mające na celu zmniejszenie ograniczeń zawodowych, w ramach których są finansowane koszty:
a) doradztwa zawodowego w zakresie możliwości szkolenia, przekwalifikowania i dokształcania,
b) specjalistycznych badań lekarskich oraz psychologicznych dla celów doradztwa zawodowego,
c) szkolenia, przekwalifikowania oraz dokształcania w celu nabycia lub podnoszenia kwalifikacji zawodowych,
d) wynagrodzenia:
– pracownika sprawującego opiekę nad uczestnikiem programu rehabilitacji,
– członków komisji rehabilitacyjnej
w części nieobjętej finansowaniem ze środków funduszu rehabilitacji na podstawie innych przepisów rozporządzenia lub środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych na podstawie ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych,
e) dostosowania miejsca pracy i stanowiska pracy do potrzeb wynikających z rodzaju i stopnia niepełnosprawności,
f) inne ponoszone w ramach realizacji programów rehabilitacji;
13) wspólne zadania pracodawców prowadzących zakłady z zakresu rehabilitacji zawodowej, społecznej i leczniczej osób niepełnosprawnych, na których realizację pracodawcy mogą przeznaczyć do 10 % środków funduszu rehabilitacji, w szczególności na:
a) tworzenie i modernizację infrastruktury rehabilitacyjno-socjalnej,
b) przedsięwzięcia inwestycyjne,
c) badania i analizy rynku pracy osób niepełnosprawnych.
Pomoc indywidualną przyznaje się na wniosek osób niepełnosprawnych:
• zatrudnionych w zakładzie na podstawie stosunku pracy lub umowy o pracę nakładczą, w tym przebywających na urlopach bezpłatnych oraz urlopach wychowawczych,
• będących uczniami odbywającymi praktyczną naukę zawodu w tym zakładzie,
• niepracujących byłych pracowników tego zakładu, z zastrzeżeniem, jeżeli pomoc dotyczy finansowania rehabilitacji społecznej i leczniczej – w wysokości i na warunkach analogicznych jak dla pracowników pozostających w zatrudnieniu.
• będących uczniami odbywającymi praktyczną naukę zawodu w tym zakładzie,
• niepracujących byłych pracowników tego zakładu, z zastrzeżeniem, jeżeli pomoc dotyczy finansowania rehabilitacji społecznej i leczniczej – w wysokości i na warunkach analogicznych jak dla pracowników pozostających w zatrudnieniu.
Podstawa prawna:
1. Ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych (Dz. U. 2008 r. Nr 14, poz. 92 z późn. zm.)
2. Rozporządzenie ministra pracy i polityki społecznej z dnia 19 grudnia 2007 r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2007 Nr 245, poz. 1810 z późn. zm.)
1. Ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych (Dz. U. 2008 r. Nr 14, poz. 92 z późn. zm.)
2. Rozporządzenie ministra pracy i polityki społecznej z dnia 19 grudnia 2007 r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2007 Nr 245, poz. 1810 z późn. zm.)
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
Konsekwencje pracy na emeryturze lub rencie
http://www.baza-wiedzy.pl/press_show_category,11399,konsekwencje-pracy-na-emeryturze-lub-rencie.html
http://www.baza-wiedzy.pl/press_show_category,11399,konsekwencje-pracy-na-emeryturze-lub-rencie.html
