Prawo jazdy a dysfunkcja narządu słuchu

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 15 kwietnia 2011 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie badań lekarskich kierowców i osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami (Dz. U. z 2011 r. Nr 88, poz. 503)

w przypadku osoby ubiegającej się o prawo jazdy kategorii A, A1, B, B1, B+E, T albo posiadającej prawo jazdy kategorii A, A1, B, B1, B+E, T  wymagana jest słyszalność szeptu każdym uchem oddzielnie przynajmniej z odległości 3 m (bez lub z aparatem słuchowym), w przypadkach wątpliwych możliwe jest przeprowadzenie badania audiometrycznego tonalnego.
Konieczność używania aparatu słuchowego wymaga wpisania w orzeczeniu lekarskim właściwego kodu, określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 100 ust. 1 pkt 1 ustawy
z dnia 20 czerwca 1997 r. — Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908, z poźn. zm.).

Nowelizacja wchodzi w życie z dniem 29 czerwca 2011 roku i jak już pisaliśmy jest niekorzystna dla osób z dysfunkcją narządu słuchu. W zasadzie po wejściu w życie rozporządzenia, osoba niesłysząca lub z głębokim niedosłuchem nie otrzyma prawa jazdy.

Obecnie obowiązuje zapis, zgodnie z którym:

osoby poważnie niedosłyszące, głuche, również z wszczepem ślimakowym, lub głuchonieme mogą kierować pojazdem, z wyjątkiem osób ubiegających się lub posiadających świadectwo kwalifikacji oraz kandydatów na instruktorów lub egzaminatorów i instruktorów lub egzaminatorów.
W przypadku osób poważnie niedosłyszących i głuchych wymagane jest dodatkowe oznakowanie pojazdu.

- Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 7 stycznia 2004 r. w sprawie badań lekarskich kierowców i osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami (Dz. U. Nr 2, poz. 15) - załącznik nr 4.