O Dniu Białej Laski
15 października obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Białej Laski. Dzień Białej Laski jest świętem osób niewidomych w wielu krajach świata. Również w Polsce Dzień Białej Laski wszedł na stałe do kalendarza. W tym Dniu ludzie niewidomi przypominają społeczeństwu, że istnieją, że chcą żyć tak jak wszyscy inni obywatele kraju: bez ograniczeń, bez marginalizacji i wykluczenia oraz bez fałszywej litości. Osoby niewidome w Dniu Białej Laski przypominają o tym, że są, że mają prawo do godnego życia i wszechstronnego wsparcia w swoich poczynaniach, zarówno ze strony władz, jak i pozostałych członków społeczeństwa.
15 października obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Białej Laski. Dzień Białej Laski jest świętem osób niewidomych w wielu krajach świata. Również w Polsce Dzień Białej Laski wszedł na stałe do kalendarza. W tym Dniu ludzie niewidomi przypominają społeczeństwu, że istnieją, że chcą żyć tak jak wszyscy inni obywatele kraju: bez ograniczeń, bez marginalizacji i wykluczenia oraz bez fałszywej litości. Osoby niewidome w Dniu Białej Laski przypominają o tym, że są, że mają prawo do godnego życia i wszechstronnego wsparcia w swoich poczynaniach, zarówno ze strony władz, jak i pozostałych członków społeczeństwa.
O białej lasce
Biała laska jest dziś symbolem osób niewidomych. Biała laska używana jest przez osoby niewidome, zarówno jako pomoc w poruszaniu się (z jednej strony pomaga w odnalezieniu przeszkód w otoczeniu, zaś z drugiej tzw. punktów orientacyjnych ), jak i sygnał dla osób sprawnych (informuje, że jej właściciel jest osobą niewidomą).
Biała laska jest dziś symbolem osób niewidomych. Biała laska używana jest przez osoby niewidome, zarówno jako pomoc w poruszaniu się (z jednej strony pomaga w odnalezieniu przeszkód w otoczeniu, zaś z drugiej tzw. punktów orientacyjnych ), jak i sygnał dla osób sprawnych (informuje, że jej właściciel jest osobą niewidomą).
O historii białej laski
Laska, a dokładniej po prostu zwykły kij był używany przez osoby niewidome od bardzo dawna. Natomiast po raz pierwszy białej laski użyto dopiero w roku 1921 w Wielkiej Brytanii oraz w roku 1930 we Francji.
W Wielkiej Brytanii w mieście Bristo aktywny zawodowo fotograf - James Biggs – na skutek nieszczęśliwego wypadku stracił wzrok. Kiedy po okresie załamania zaczął samodzielnie wychodzić z domu ze swoją zwykłą laską (kijem) doszedł do wniosku, że nie zapewnia ona dostatecznego bezpieczeństwa. Po prostu jego laska nie zawsze była dostrzegana przez innych, zwłaszcza w czasie tzw. ponurej angielskiej pogody. Wówczas James Biggs wpadł na pomysł pomalowania swojej laski na biały kolor, aby była lepiej widoczna i zwracała uwagę innych osób. Pomysł ten okazał na tyle skuteczny, że przetrwał do dziś.
We Francji, ojczyźnie Walentego Hauy - założyciela pierwszej specjalnej szkoły dla dzieci niewidomych, oraz Ludwika Braille'a - twórcy pisma wypukłego, historia białej laski zaczyna się dzięki Peguilly d'Herbemont. Ta pochodząca z arystokratycznej rodziny kobieta wiele swojego czasu i pieniędzy poświęcała działalności charytatywnej na rzecz osób niewidomych. Podczas licznych z nimi kontaktów, zauważyła, że nie zawsze są oni postrzegani przez przechodniów jako osoby niewidome, mające określone trudności z samodzielnym poruszaniem się oraz czasami potrzebujące pomocy ze strony innych. Wówczas przyszedł jej do głowy pomysł, aby niewidomi nosili ze sobą białe laski na wzór białych buław używanych przez policjantów. Pomysł noszenia białych lasek przez paryskich niewidomych poparł prefekt policji. Pani d'Herbemont napisała więc w tej sprawie do wydawcy paryskiego dziennika "Echo de Paris", przy pomocy którego udało się jej uruchomić ogólnokrajowy ruch na rzecz białej laski w całej Francji. W dniu 7 lutego 1931 r. udało się jej oficjalnie zorganizować uroczystość, w której brali udział ministrowie: wojny, edukacji i zdrowia, oraz wręczyć pierwsze białe laski prezydentowi francuskich ociemniałych weteranów i reprezentantowi cywilnych niewidomym.
Laska, a dokładniej po prostu zwykły kij był używany przez osoby niewidome od bardzo dawna. Natomiast po raz pierwszy białej laski użyto dopiero w roku 1921 w Wielkiej Brytanii oraz w roku 1930 we Francji.
W Wielkiej Brytanii w mieście Bristo aktywny zawodowo fotograf - James Biggs – na skutek nieszczęśliwego wypadku stracił wzrok. Kiedy po okresie załamania zaczął samodzielnie wychodzić z domu ze swoją zwykłą laską (kijem) doszedł do wniosku, że nie zapewnia ona dostatecznego bezpieczeństwa. Po prostu jego laska nie zawsze była dostrzegana przez innych, zwłaszcza w czasie tzw. ponurej angielskiej pogody. Wówczas James Biggs wpadł na pomysł pomalowania swojej laski na biały kolor, aby była lepiej widoczna i zwracała uwagę innych osób. Pomysł ten okazał na tyle skuteczny, że przetrwał do dziś.
We Francji, ojczyźnie Walentego Hauy - założyciela pierwszej specjalnej szkoły dla dzieci niewidomych, oraz Ludwika Braille'a - twórcy pisma wypukłego, historia białej laski zaczyna się dzięki Peguilly d'Herbemont. Ta pochodząca z arystokratycznej rodziny kobieta wiele swojego czasu i pieniędzy poświęcała działalności charytatywnej na rzecz osób niewidomych. Podczas licznych z nimi kontaktów, zauważyła, że nie zawsze są oni postrzegani przez przechodniów jako osoby niewidome, mające określone trudności z samodzielnym poruszaniem się oraz czasami potrzebujące pomocy ze strony innych. Wówczas przyszedł jej do głowy pomysł, aby niewidomi nosili ze sobą białe laski na wzór białych buław używanych przez policjantów. Pomysł noszenia białych lasek przez paryskich niewidomych poparł prefekt policji. Pani d'Herbemont napisała więc w tej sprawie do wydawcy paryskiego dziennika "Echo de Paris", przy pomocy którego udało się jej uruchomić ogólnokrajowy ruch na rzecz białej laski w całej Francji. W dniu 7 lutego 1931 r. udało się jej oficjalnie zorganizować uroczystość, w której brali udział ministrowie: wojny, edukacji i zdrowia, oraz wręczyć pierwsze białe laski prezydentowi francuskich ociemniałych weteranów i reprezentantowi cywilnych niewidomym.
